افزودنیهای پلیمری
ویژگی‌های ذاتی مواد گاهی اوقات برای رسیدن به مشخصات عملکرد مورد انتظار یا متناسب با محدودیت‌های تولید نیست. در این صورت از مواد افزودنی استفاده می‌کنیم.
اصلاح خواص پلیمر
این مواد برای تصحیح خواص فراورده‌های پلیمری به کار می‌روند.
اصلاح خواص سطحی یک پلاستیک یا الاستومر داده شده از سخت‌ترین دستاورد هاست.
چگونگی استفاده از افزودنی پلیمری بسته به نوع پلیمر و کاربرد آن متفاوت است. استفاده مناسب از افزودنیهای پلیمری باعث بهبود ویژگی‌های بسیاری از قبیل دوام، سختی، وضوح، قابلیت عدم فرسایش در هوا می‌شود، و در نتیجه ایجاد یک محصول با ارزش بالاتر می‌شود
خواص الکتریکی می‌تواند توسط بسیاری از پرکننده‌ها تحت تأثیر قرار گیرد به عنوان مثال، با اضافه کردن پرکننده‌های رسانا، یک محافظ الکترومغناطیسی را می‌توان به پلاستیک وارد کرد، که معمولاً هادی‌های الکتریکی ضعیف هستند.
یا مثلا از عوامل ضد استاتیک می‌توان برای جذب رطوبت استفاده کرد، و موجب افزایش میزان بار استاتیک می‌شود.
در مواردی از یک افزودنی مانند برخی ضد اکسنده‌ها در بسیاری از پلیمرها برای طیف وسیعی از کاربرد نهایی استفاده می‌گردد. در موارد دیگر ممکن است یک افزودنی برای یک پلیمر معین و برای یک کاربرد نهایی خاص در نظر گرفته شود.
تقسیم این افزودنی‌ها از نظر فیزیکی
- جامدات
- لاستیک ها
- مایعات
- گازها
تقسیم این افزودنی‌ها از نظر عملکرد
گروه‌های زیادی برای این تقسیم‌بندی وجود دارد ولی برخی از مهمترین آنها بدین شرح است:
- پر کننده‌ها (Filler)
- نرم‌کننده‌ها
- تأخیر دهنده‌های اشتعال(Flame Retardant)
- پایدار کننده‌های حرارتی (Stabilizer)
- عوامل ضد الکتریسیته ساکن(Antistatic agents)
- عوامل پف زا(Blowing agents)
- روان‌سازها
- مستربچ (رنگ)
- عوامل شبکه ای کننده
- افزودنیهای ضد مه (or Defog Anti fog)
- افزودنی های مقاوم در برابر اشعه ماورابنفش (Anti UV)
